Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
Τα βουνά, λοιπόν, παίρνουν οι κουκουέδες –συμφώνως μεεύστοχο τίτλο αναρτήσεως του ethnikismos.net– για να τιμήσουν τους συμμορίτες που σήκωσαν τα όπλα κατά της πατρίδος, προκαλώντας στον τόπο αιματοκύλισμα, καταστροφές και συμφορές!
Μένει βεβαίως μονίμως αναπάντητο το εύλογο ερώτημα: γιατί τα έκαναν όλα αυτά οι κουκουέδες, ενώ ο «πατερούλης» τους, ο Στάλιν, είχε εκχωρήσει την Ελλάδα στους Αγγλο-αμερικανούς; Γιατί τόσο αίμα για μια χαμένη κι από πριν ξεπουλημένη υπόθεση;
Κάποιες «μασημένες» ή γενικόλογες απαντήσεις έχουν δώσει πρωταγωνισταί της ανταρσίας, όπως για παράδειγμα ο Δημ. Βλαντάς, μέλος της τότε Κ.Ε. του ΚΚΕ, στο βιβλίο του «Η τραγωδία του ΚΚΕ»: «Η δεύτερη βασική αιτία της ήττας μας, ήταν η τότε ηγεσία του ΚΚΣΕ. Αυτή, από τον Μάρτη του 1946, ενθάρρυνε την ηγεσία του ΚΚΕ για ανταρτοπόλεμο, με σκοπό να εξυπηρετήσει ρωσικά συμφέροντα. Θα ήταν ανόητο να φανταστεί κανείς ότι, χωρίς την έγκριση της σοβιετικής ηγεσίας, χωρίς την υπόσχεσή της για βοήθεια, θα άρχιζε η ηγεσία του ΚΚΕ ένοπλο αγώνα μετά το 1946». Αλλά και ο αρχιπροδότης Ζαχαριάδης, που διαβεβαίωνε τους κουκουέδες, λίγο μετά την συντριβή τους στον Γράμμο και στο Βίτσι, πως πρέπει να έχουν ήσυχη την συνείδησή τους και να μην στεναχωρούνται για την ήττα, διότι «το κόμμα επιτέλεσε το διεθνιστικό του καθήκον».
Ωστόσο, ο σύντροφος Τηλέμαχος Δημουλάς, μέλος του Π.Γ. της Κ.Ε. του κόμματος των πολιτικών απογόνων των συμμοριτών, ήταν πολύ πιο σαφής στην προχθεσινή ομιλία του στον Ταΰγετο, για την 3η Μεραρχία του ΔΣΕ. Ιδού η κυνική ομολογία του, για το ποιο ήταν το κατά Ζαχαριάδη «διεθνιστικό καθήκον» του ΚΚΕ και τα κατά Βλαντά «ρωσσικά συμφέροντα»:
«Είμαστε περήφανοι γιατί ακόμα και στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν για το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα με το λόγο του Τσόρτσιλ περί «σιδηρού παραπετάσματος» το Μάρτη του ‘46, το Δόγμα Τρούμαν και το Σχέδιο Μάρσαλ το ’47 και η ίδρυση του ΝΑΤΟ τον Απρίλη 1949, το ΚΚΕ με τον αγώνα του ΔΣΕ που ήταν αγώνας διεθνιστικός, εκπλήρωσε στο ακέραιο το διεθνιστικό χρέος του απέναντι στην εργατική τάξη και τα άλλα Κομμουνιστικά Κόμματα. Η Μ. Βρετανία και οι ΗΠΑ υποχρεώθηκαν να έχουν στραμμένη ενεργά την προσοχή τους στον ένοπλο λαϊκό κίνημα της Ελλάδας, να χρηματοδοτούν την εγχώρια αστική τάξη, για να θωρακιστεί το κράτος της. Ο ΔΣΕ λειτούργησε ως ασπίδα των Λαϊκών Δημοκρατιών της Αλβανίας, της Γιουγκοσλαβίας, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στα κρίσιμα χρόνια 1946 – 1949».
Τουτέστιν, η κομμουνιστική ανταρσία και το αιματοκύλισμα του τόπου έγιναν για… αντιπερισπασμό, προκειμένου να εδραιωθεί η κομμουνιστική κυριαρχία στα υπόλοιπα κράτη των Βαλκανίων!
Τέτοιοι προδότες ήταν, είναι και θα είναι οι κομμουνιστές! Τότε στην υπηρεσία του Στάλιν και τώρα στην υπηρεσία των παγκοσμίων τυράννων! Καθότι, όπως έγραψε και μια μεγάλη φυσιογνωμία του 20ου αιώνος: «ο μαρξιστής δεν ζει χωρίς να προδώσει»!
Σχόλια